Historische Sleutelfiguren

Sultan Süleyman I

Willem van Oranje

Hertog van Alva

Koning Filips II

Ontmoet vier historische leiders die in het verhaal een sleutelrol spelen: Sultan Suleiman I, Willem van Oranje, de hertog van Alva en koning Filips II. Bij elk portret lees je kort wie ze waren en welke invloed ze uitoefenden. Hun ambities, conflicten en beslissingen raakten de levens van de families Cruz, Nuys en Alcaraz tot in de kern.

Sultan Suleiman I

Sultan Suleiman I (1494-1566), beter bekend als Suleiman de Grote was de tiende en langst regerende sultan van het Ottomaanse Rijk (1520-1566). Onder zijn heerschappij bereikte het rijk zijn grootste territoriale omvang, met veroveringen in  het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Europa. Een belangrijke mijlpaal was zijn verovering van het Griekse eiland Rhodos op de christelijke  Hospitaalorde. Suleiman stond bekend om zijn militaire successen, zijn hervormingen in het rechtssysteem en zijn patronage van kunst en architectuur. Hij had een legendarische liefde voor zijn vrouw Hürrem Sultan, een voormalige slavenvrouw die uitgroeide tot een machtige figuur in zijn hofhouding. Zijn regeerperiode wordt beschouwd als een gouden tijdperk voor de Ottomaanse cultuur en macht.

Willem van Oranje

Willem van Oranje (1533–1584), ook bekend als Willem de Zwijger, wordt beschouwd als de Vader des Vaderlands van Nederland. Hij werd op 24 april 1533 geboren op het slot Dillenburg, gelegen in het graafschap Nassau in het huidige Duitsland. Hij speelde een centrale rol in de opstand tegen het Spaanse gezag, die uiteindelijk leidde tot de onafhankelijkheid van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Als stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht verdedigde hij godsdienstvrijheid en verzette hij zich tegen de onderdrukking door Filips II. Zijn leiderschap was cruciaal in de vorming van een zelfstandig en tolerant Nederland. In 1584 werd hij in Delft vermoord door Balthasar Gerards.  Zijn motto “Je maintiendrai” leeft voort als symbool van de Nederlandse onafhankelijkheid.

Hertog van Alva

Fernando Álvarez de Toledo, de hertog van Alva (1507-1582), was een Spaanse generaal en gouverneur van de Nederlanden namens koning Filips II. Hij werd in 1567 naar de Lage Landen gestuurd om de Nederlandse Opstand de kop in te drukken en vestigde een hard bewind, bekend om zijn brute onderdrukking en de oprichting van de Raad van Beroerten, ook wel de “Bloedraad” genoemd. Alva voerde een meedogenloze campagne tegen opstandelingen, waaronder Willem van Oranje, en voerde de Tiende Penning in, een impopulaire belastingmaatregel. Zijn harde optreden versterkte de Nederlandse weerstand, en in 1573 werd hij teruggeroepen naar Spanje. Ondanks zijn militaire successen blijft hij in de Nederlandse geschiedenis berucht als een symbool van tirannie.

Koning Filips II

Koning Filips II (1527-1598) was de koning van Spanje en heerser over een uitgestrekt wereldrijk, waaronder de Nederlanden. Als streng katholiek vorst zag hij zichzelf als de verdediger van het geloof en voerde hij een harde politiek tegen protestantisme en opstand. Zijn centralistische en autoritaire bewind leidde tot verzet in de Nederlanden, wat uiteindelijk uitmondde in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648). Filips was verantwoordelijk voor het sturen van de hertog van Alva om de opstand neer te slaan, maar zijn repressieve maatregelen versterkten juist de weerstand. Filips II greep in 1580 ook de macht Portugal. Toen koning Hendrik van Portugal kinderloos stierf, claimde Filips de troon als kleinzoon van Manuel I van Portugal. Na politieke druk en militaire steun van de hertog van Alva (dezelfde) werd zijn aanspraak onder dwang erkend. Hij werd gekroond als Filips I van Portugal, waarmee Spanje en Portugal tijdelijk onder één kroon kwamen — de Iberische Unie (1580–1640).